Książka irlandzkiego pisarza jest satyrą na ludzką naturę, kpiną z zadufania człowieka w stworzoną przez siebie cywilizację i opowieścią o naszym niedopasowaniu do otaczającego świata.
"Podróże Guliwera", powieść Jonathana Swifta napisana w 1726 roku, od prawie 300 lat zachwyca, niepokoi, przeraża, śmieszy, budzi refleksje kolejnych pokoleń czytelników na całym świecie.
Spektakl dla starszych dzieci i tych którzy są dziećmi podszyci…

Premiera: 21.04.2017, Scena Kameralna
Na podstawie prozy Wiesława Myśliwskiego.
Matka: bardzo swojska, zadziorna, zaradna, mądra, ciepła, zabawna, „wilczyca” rodziny.
Syn: wywołuje obraz Matki podczas porządkowania po niej pamiątek. Staje się także jej partnerem, adresatem zwierzeń.
Świat realny Syna i wywoływany przez niego nierealny świat Matki niekiedy przenikają się tworząc nieprzewidziane, zaskakujące sytuacje sceniczne.
A drugim bohaterem przedstawienia jest tango, najważniejszy dla Matki taniec. Tango – ucieczka od rzeczywistości, tango wzlotów, spełnień i niespełnień.
"Te wszystkie nowoczesne tańce przemijają, a tango wciąż się tańczy. W tangu o wszystkim się zapomina, wszystko przestaje boleć, tylko by się tańczyło, tańczyło… Kto nie umie tańczyć tanga, ten w ogóle jakby żyć nie umiał. Najpierw choćby w tańcu dobrze się sprawdzić, bo potem w życiu może być za późno, kiedy jedno w tę, drugie w tę ciągnie".
"Po krawacie nieraz można poznać, kto jest kto, jak po oczach, po rękach, po głosie. O, krawat musi mieć charakter, jak mężczyzna. Właściwy krawat potrafi nieraz wydobyć z twarzy, co jest jeszcze ukryte, co w późniejszych latach w zmarszczkach się ujawni, a co nieraz bardziej kobiety pociąga niż najmłodsza uroda”.

Książka irlandzkiego pisarza jest satyrą na ludzką naturę, kpiną z zadufania człowieka w stworzoną przez siebie cywilizację i opowieścią o naszym niedopasowaniu do otaczającego świata.
"Podróże Guliwera", powieść Jonathana Swifta napisana w 1726 roku, od prawie 300 lat zachwyca, niepokoi, przeraża, śmieszy, budzi refleksje kolejnych pokoleń czytelników na całym świecie.
Spektakl dla starszych dzieci i tych którzy są dziećmi podszyci…

Premiera: 18.05.2017, Duża Scena
Zabawna i elegancka, ale zarazem groźna i drapieżna, słodka, ale zaprawiona goryczą erotyczna komedia pióra Aleksandra hrabiego Fredry.
Przenikliwość komediopisarza w podglądaniu ludzi będących w pogoni za rozkoszą nie ma sobie równych w literaturze. Z powodu „stępionego zmysłu moralnego” męża, żony, kochanka i pokojówki, którzy zdradzają się nawzajem we wszelkich możliwych konfiguracjach, wędrujemy wraz z nimi przez mistrzowsko i z ogromnym humorem oddane piekło, czyściec i raj spraw damsko-męskich. Nikt stąd nie wyjdzie wygrany, choć każdy będzie miał poczucie zwycięstwa w przynajmniej jednej bitwie. A może nie traktować tych zmagań w kategoriach walki na śmierć i życie? Może bez skrupułów żyć pełnią życia? Tylko – jakim kosztem?

Premiera: 18.05.2017, Duża Scena
Zabawna i elegancka, ale zarazem groźna i drapieżna, słodka, ale zaprawiona goryczą erotyczna komedia pióra Aleksandra hrabiego Fredry.
Przenikliwość komediopisarza w podglądaniu ludzi będących w pogoni za rozkoszą nie ma sobie równych w literaturze. Z powodu „stępionego zmysłu moralnego” męża, żony, kochanka i pokojówki, którzy zdradzają się nawzajem we wszelkich możliwych konfiguracjach, wędrujemy wraz z nimi przez mistrzowsko i z ogromnym humorem oddane piekło, czyściec i raj spraw damsko-męskich. Nikt stąd nie wyjdzie wygrany, choć każdy będzie miał poczucie zwycięstwa w przynajmniej jednej bitwie. A może nie traktować tych zmagań w kategoriach walki na śmierć i życie? Może bez skrupułów żyć pełnią życia? Tylko – jakim kosztem?

Premiera: 18.05.2017, Duża Scena
Zabawna i elegancka, ale zarazem groźna i drapieżna, słodka, ale zaprawiona goryczą erotyczna komedia pióra Aleksandra hrabiego Fredry.
Przenikliwość komediopisarza w podglądaniu ludzi będących w pogoni za rozkoszą nie ma sobie równych w literaturze. Z powodu „stępionego zmysłu moralnego” męża, żony, kochanka i pokojówki, którzy zdradzają się nawzajem we wszelkich możliwych konfiguracjach, wędrujemy wraz z nimi przez mistrzowsko i z ogromnym humorem oddane piekło, czyściec i raj spraw damsko-męskich. Nikt stąd nie wyjdzie wygrany, choć każdy będzie miał poczucie zwycięstwa w przynajmniej jednej bitwie. A może nie traktować tych zmagań w kategoriach walki na śmierć i życie? Może bez skrupułów żyć pełnią życia? Tylko – jakim kosztem?

Premiera: 09.03.2013, czas trwania: 2 godz. 15 min. (1 przerwa), Duża Scena
"Zemsta" to spektakl zbudowany na wyrazistych osobowościach aktorskich. Joanna Trzepiecińska, Jarosław Gajewski, Daniel Olbrychski i Andrzej Seweryn/Piotr Cyrwus budują wielobarwne, złożone sylwetki protagonistów, łącząc tradycję teatru fredrowskiego z dystansem do konwencji w jakiej zwykło się grywać Fredrę.
Najsłynniejsza i najbardziej żywotna komedia Aleksandra Fredry. Napisana w latach 30-tych XIX wieku, doczekała się do dziś niezliczonych adaptacji scenicznych, telewizyjnych i filmowych. Inspirowana była dokumentem znalezionym przez Fredrę na zamku Kamieniec w Odrzykoniu, w którym opisana została historia poprzednich właścicieli, dwóch skłóconych ze sobą rodów: Firlejów i Skotnickich, a kres wieloletnim zatargom dał w 1630 roku ślub Mikołaja Firleja i Zofii Skotnickiej.
"Zemsta" w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego to druga w roku jubileuszu 100-lecia Teatru Polskiego propozycja zderzenia romantycznego repertuaru z wrażliwością współczesnego odbiorcy – pierwsza to "Irydion" w reż. Andrzeja Seweryna.
Najsłynniejsza komedia Fredry jest głęboko osadzona w tradycji sceny przy ul. Karasia i tworzy kierunek myślenia o linii repertuarowej sceny Teatru Polskiego od blisko stu lat. Najnowsza inscenizacja pozwoli na nowo postawić pytania, niezmienne od stuleci: czy polskość to wieczny spór? Czy polskość to piekło sąsiedzkości?
Krzysztof Jasiński (ur. w 1943 r.) - aktor i reżyser. Absolwent wydziału aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie (1968). Założyciel i wieloletni dyrektor krakowskiego Teatru STU, gdzie był współtwórcą spektakli okrzykniętych manifestem pokolenia: "Spadanie", "Sennik polski", "Exodus" oraz późniejszych: "Hamlet", "Wyzwolenie", "Biesy". W swoim dorobku reżyserskim ma m.in. opery Giuseppe Verdiego "Makbet" i "Rigoletto" w Teatrze Wielkim w Poznaniu; musical "Chicago" w Teatrze Komedia w Warszawie; widowiska telewizyjne i benefisy w krakowskim Teatrze STU.

Premiera: 09.03.2013, czas trwania: 2 godz. 15 min. (1 przerwa), Duża Scena
"Zemsta" to spektakl zbudowany na wyrazistych osobowościach aktorskich. Joanna Trzepiecińska, Jarosław Gajewski, Daniel Olbrychski i Andrzej Seweryn/Piotr Cyrwus budują wielobarwne, złożone sylwetki protagonistów, łącząc tradycję teatru fredrowskiego z dystansem do konwencji w jakiej zwykło się grywać Fredrę.
Najsłynniejsza i najbardziej żywotna komedia Aleksandra Fredry. Napisana w latach 30-tych XIX wieku, doczekała się do dziś niezliczonych adaptacji scenicznych, telewizyjnych i filmowych. Inspirowana była dokumentem znalezionym przez Fredrę na zamku Kamieniec w Odrzykoniu, w którym opisana została historia poprzednich właścicieli, dwóch skłóconych ze sobą rodów: Firlejów i Skotnickich, a kres wieloletnim zatargom dał w 1630 roku ślub Mikołaja Firleja i Zofii Skotnickiej.
"Zemsta" w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego to druga w roku jubileuszu 100-lecia Teatru Polskiego propozycja zderzenia romantycznego repertuaru z wrażliwością współczesnego odbiorcy – pierwsza to "Irydion" w reż. Andrzeja Seweryna.
Najsłynniejsza komedia Fredry jest głęboko osadzona w tradycji sceny przy ul. Karasia i tworzy kierunek myślenia o linii repertuarowej sceny Teatru Polskiego od blisko stu lat. Najnowsza inscenizacja pozwoli na nowo postawić pytania, niezmienne od stuleci: czy polskość to wieczny spór? Czy polskość to piekło sąsiedzkości?
Krzysztof Jasiński (ur. w 1943 r.) - aktor i reżyser. Absolwent wydziału aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie (1968). Założyciel i wieloletni dyrektor krakowskiego Teatru STU, gdzie był współtwórcą spektakli okrzykniętych manifestem pokolenia: "Spadanie", "Sennik polski", "Exodus" oraz późniejszych: "Hamlet", "Wyzwolenie", "Biesy". W swoim dorobku reżyserskim ma m.in. opery Giuseppe Verdiego "Makbet" i "Rigoletto" w Teatrze Wielkim w Poznaniu; musical "Chicago" w Teatrze Komedia w Warszawie; widowiska telewizyjne i benefisy w krakowskim Teatrze STU.

Premiera: 09.03.2013, czas trwania: 2 godz. 15 min. (1 przerwa), Duża Scena
"Zemsta" to spektakl zbudowany na wyrazistych osobowościach aktorskich. Joanna Trzepiecińska, Jarosław Gajewski, Daniel Olbrychski i Andrzej Seweryn/Piotr Cyrwus budują wielobarwne, złożone sylwetki protagonistów, łącząc tradycję teatru fredrowskiego z dystansem do konwencji w jakiej zwykło się grywać Fredrę.
Najsłynniejsza i najbardziej żywotna komedia Aleksandra Fredry. Napisana w latach 30-tych XIX wieku, doczekała się do dziś niezliczonych adaptacji scenicznych, telewizyjnych i filmowych. Inspirowana była dokumentem znalezionym przez Fredrę na zamku Kamieniec w Odrzykoniu, w którym opisana została historia poprzednich właścicieli, dwóch skłóconych ze sobą rodów: Firlejów i Skotnickich, a kres wieloletnim zatargom dał w 1630 roku ślub Mikołaja Firleja i Zofii Skotnickiej.
"Zemsta" w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego to druga w roku jubileuszu 100-lecia Teatru Polskiego propozycja zderzenia romantycznego repertuaru z wrażliwością współczesnego odbiorcy – pierwsza to "Irydion" w reż. Andrzeja Seweryna.
Najsłynniejsza komedia Fredry jest głęboko osadzona w tradycji sceny przy ul. Karasia i tworzy kierunek myślenia o linii repertuarowej sceny Teatru Polskiego od blisko stu lat. Najnowsza inscenizacja pozwoli na nowo postawić pytania, niezmienne od stuleci: czy polskość to wieczny spór? Czy polskość to piekło sąsiedzkości?
Krzysztof Jasiński (ur. w 1943 r.) - aktor i reżyser. Absolwent wydziału aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie (1968). Założyciel i wieloletni dyrektor krakowskiego Teatru STU, gdzie był współtwórcą spektakli okrzykniętych manifestem pokolenia: "Spadanie", "Sennik polski", "Exodus" oraz późniejszych: "Hamlet", "Wyzwolenie", "Biesy". W swoim dorobku reżyserskim ma m.in. opery Giuseppe Verdiego "Makbet" i "Rigoletto" w Teatrze Wielkim w Poznaniu; musical "Chicago" w Teatrze Komedia w Warszawie; widowiska telewizyjne i benefisy w krakowskim Teatrze STU.

"Ukraiński dekameron" to metafizyczna, gorzka komedia nawiązująca, nie tylko tytułem, do "Dekamerona" Bocaccia. Renesansowe dzieło było zbiorem opowieści snutych przez grupę możnych ludzi, którzy uciekli z miasta przed zarazą. Bohaterowie współczesnego "Dekamerona" są mieszkańcami ukraińskiej wsi i nie mają już dokąd uciec. Są – jak my wszyscy – wygnańcami, by nie powiedzieć uchodźcami, z mitycznego raju, do którego tęsknią, każdy na swój sposób.
"Ukraiński dekameron" Klima w reżyserii Vlada Troickiego to opowieść o świecie, w którym radość i ból, śmiech i łzy, życie i śmierć, racjonalizm i magia, więź z przeszłością i tęsknota za lepszą przyszłością przeplatają się ze sobą, tworząc rzeczywistość z pogranicza jawy i snu – rzeczywistość Ukrainy, która jest tak blisko, a jednocześnie tak daleko od nas.

"Ukraiński dekameron" to metafizyczna, gorzka komedia nawiązująca, nie tylko tytułem, do "Dekamerona" Bocaccia. Renesansowe dzieło było zbiorem opowieści snutych przez grupę możnych ludzi, którzy uciekli z miasta przed zarazą. Bohaterowie współczesnego "Dekamerona" są mieszkańcami ukraińskiej wsi i nie mają już dokąd uciec. Są – jak my wszyscy – wygnańcami, by nie powiedzieć uchodźcami, z mitycznego raju, do którego tęsknią, każdy na swój sposób.
"Ukraiński dekameron" Klima w reżyserii Vlada Troickiego to opowieść o świecie, w którym radość i ból, śmiech i łzy, życie i śmierć, racjonalizm i magia, więź z przeszłością i tęsknota za lepszą przyszłością przeplatają się ze sobą, tworząc rzeczywistość z pogranicza jawy i snu – rzeczywistość Ukrainy, która jest tak blisko, a jednocześnie tak daleko od nas.

Premiera: 17.10.2014, czas trwania: 2 godz. (bez przerwy), Scena Kameralna
Piosenka lubi być śpiewana. Zaprosiłem do świata moich piosenek aktorów Teatru Polskiego. Kiedy śpiewają znane piosenki, dają im swoje twarze, kiedy śpiewają nowe, dają im swoje dusze. Ten wieczór przyniesie niezwykłe wykonania i zaskakujące interpretacje. Zapowiadam, że do wspólnego śpiewania będę chciał wciągnąć widzów – słyszeliście kiedyś Państwo swoje głosy pod niebem Teatru Polskiego? Aby Was ośmielić, Drodzy Widzowie, sam zaśpiewam. Zapraszam zatem na piosenkowy wieczór, który, mam nadzieję, jednych ściśnie za gardło, innych rozbawi, a wszystkich rozśpiewa.
Jacek Cygan
"Życie jest piosenką", piosenka jest życiem – ma swoją historię, koleje losu i prywatną przeszłość. Bywa też, że uskrzydlona zaczyna wieść samodzielny żywot i zapada w pamięć pokoleń. Jacek Cygan, znakomity artysta słowa, ma w swoim twórczym dorobku wiele takich utworów. Dziękuję Mu zatem, że zechciał przyjąć zaproszenie do Teatru Polskiego, gdzie będziemy mogli razem wyśpiewać solidny kawałek historii polskiej piosenki – mądrej, skrzącej się dowcipem, zachwycającej lekkością frazy i niepospolitością skojarzeń. Piosenki, w której odbija się 40 lat przemian jakie dokonały się w Polsce i w nas samych.
Andrzej Seweryn
Biografia Jacka Cygana - na stronie www.jacekcygan.pl

Premiera: 17.10.2014, czas trwania: 2 godz. (bez przerwy), Scena Kameralna
Piosenka lubi być śpiewana. Zaprosiłem do świata moich piosenek aktorów Teatru Polskiego. Kiedy śpiewają znane piosenki, dają im swoje twarze, kiedy śpiewają nowe, dają im swoje dusze. Ten wieczór przyniesie niezwykłe wykonania i zaskakujące interpretacje. Zapowiadam, że do wspólnego śpiewania będę chciał wciągnąć widzów – słyszeliście kiedyś Państwo swoje głosy pod niebem Teatru Polskiego? Aby Was ośmielić, Drodzy Widzowie, sam zaśpiewam. Zapraszam zatem na piosenkowy wieczór, który, mam nadzieję, jednych ściśnie za gardło, innych rozbawi, a wszystkich rozśpiewa.
Jacek Cygan
"Życie jest piosenką", piosenka jest życiem – ma swoją historię, koleje losu i prywatną przeszłość. Bywa też, że uskrzydlona zaczyna wieść samodzielny żywot i zapada w pamięć pokoleń. Jacek Cygan, znakomity artysta słowa, ma w swoim twórczym dorobku wiele takich utworów. Dziękuję Mu zatem, że zechciał przyjąć zaproszenie do Teatru Polskiego, gdzie będziemy mogli razem wyśpiewać solidny kawałek historii polskiej piosenki – mądrej, skrzącej się dowcipem, zachwycającej lekkością frazy i niepospolitością skojarzeń. Piosenki, w której odbija się 40 lat przemian jakie dokonały się w Polsce i w nas samych.
Andrzej Seweryn
Biografia Jacka Cygana - na stronie www.jacekcygan.pl